Binnenkort geheel nieuwe website met foto`s en actueel werk
Klik op afbeelding voor groter beeld
Enkele Installaties - Heden
Installaties met glas/water/vuur/ijs en klanken e.d
1985 - 1993
op aanvraag via contactformulier.
Voor informatie en foto`s scrollt u.
klik soms op foto`s voor groter formaat.
Wonderwood
Historische Kelders Arnhem 2009
Titels: ‘It’s a sunny world’ en ‘Woman’s Talk’ met het thema ‘Niets is wat het lijkt’.
Twee gedichten voor het groeiende project Wonderwood
Ieder gedicht staat ook opzichzelf
Voor groter formaat om teksten te lezen klik op foto.
Achtergrond: It`s a Sunny World
zie ook:www.newjuice.nl
Kunstmanifestatie St. Anthonis
7 gedichten.Onderdeel van het groeiend project: Wonderwood
Who is Afraid?
foto`s op locatie
Planten waarvan de stelen beplakt met namen van o.a wapens, mijnen, chemische wapens,
De bladeren beplakt met teksten, de gevolgen van het gebruik van deze materialen.
Het spel, le jeu.
Un homme qui n`est plus capable de
s`émerveiller a pratiquement
cessé de vivre
Citaat: Albert Einstein
Houdt niet op je te verwonderen
Object voor Kunstroute: De Reis
Locatie: Cargo Leather
Steenstraat 41 Arnhem
20mei t/m 1juli 2006
Houdt niet op je te verwonderen!
Foto op locatie Foto Gérard Philipsen
Schrijver Theoloog Rene Kwant schreef juni 2006 onderstaande tekst over dit werk
Naar aanleiding van een werk van Maria Strik
René Kwant Juni 2006
Toen ik kennismaakte met Maria Strik vielen twee dingen me met name op.
In de eerste plaats de niet aflatende stroom van ideeën
die zij heeft voor kunstwerken en —projecten.
In haar geval zijn dat lang niet altijd mooie plaatjes voor aan de muur,
maar activiteiten waardoor mensen zichzelf en elkaar anders gaan beleven.
Het tweede dat me opviel hangt nauw met het eerste samen:
het verzet, de kwaadheid op die dingen die de creativiteit smoren,
die dat ideaal dat zij heeft lijken te hinderen:
het keurslijf van subsidie- en vergunningen - procedures,
de traagheid van instanties, moeizame productieprocessen etc.
Een van haar werken gaat over die spanning tussen creatieve gedrevenheid en idealen aan de ene kant
en de formele wereld van regels, controle en macht aan de andere kant.
Het werk dat ik bedoel was enige tijd te zien in een etalage in de Steenstraat in Arnhem.
Dat is een typerende tentoonstellingsplek voor Maria Strik.
Zij vindt dat kunst in de openbare ruimte thuishoort, tussen de mensen.
Wat in dit werk het meest in het oog springt,
is een doorzichtig koffertje waarin zij een macabere vondst toont:
de mummie van een kat die zij vond in een hooiberg.
Dat kan je met afschuw vervullen.
Maar als je erover nadenkt getuigt het ook van liefdevolle toewijding
om wat er rest van zo’n huiselijk en aaibaar dier te bewaren en een plek te geven.
Het kattenkoffertje nu staat op een onberispelijke attachékoffer met (geopende) cijfersloten.
Dat is het toonbeeld van een ordelijke en arrogante no-nonsense-wereld.
Onwillekeurig vraag je je af: wat is nou dooier?
In elk geval is de dode kat een onverbiddelijk teken aan de wand:
Schone schijn vervliegt.
Aan die wrange waarschuwing heeft Maria Strik, opstandig en pesterig, nog een ander element toegevoegd:
een baldadig mini-explosief ofwel een rotje waarmee het fatsoen kan worden opgeschrikt.
Dat rotje ligt op zijn beurt op een gevonden ansichtkaart met een uitspraak van: Albert Einstein
Hij heeft de functie van een verklaring die is achtergelaten door de dader van deze kunstzinnige aanslag
op een dooie wereld zonder verbeeldingskracht.
De tekst is tevens de titel van het werk en luidt:
"Een mens die niet meer in staat is om zich te verwonderen
is praktisch opgehouden te leven".
In de waan van de dag en de drukte van het dagelijkse bestaan loop je snel voorbij aan kleine dingen vol betekenis.
Die te zien vraagt tijd, aandacht.
Door écht te kijken, beleef je meer aan de werkelijkheid.
Een kunstenaar als Maria Strik loopt voortdurend tegen dingen aan die haar verwonderen:
een steentje met een vreemde vorm of kleur, een stukje papier uit een oud schrift, een foto, een klosje garen.
Ze kunnen ontroeren, fascineren, verbazen, schokken enzovoort.
Veel van die dingen die hun afdruk bij haar nagelaten hebben, bewaart ze in kleine vitrinekastjes.
Het lijkt alsof ze er een persoonlijkheid van krijgen.
Ze zijn geen dooie dingen meer, maar levende verwijzingen naar bijzondere momenten en betekenissen.
Zo koestert Maria Strik de dingen en geeft ze de plek die zij verdienen.
Zij schat ze op waarde en weet ondertussen - om met Lucebert te spreken -
dat alles van waarde weerloos is.
Dat geeft aan veel van haar werk iets melancholieks.
In haar werk geeft Maria Strik dus dingen waar je normaal gesproken snel aan voorbij zou lopen hun plek.
Maar meer nog dan met dingen
kan dat in de kunstprojecten van Maria Strik met mensen gebeuren.
Ik vermoed tenminste dat dat haar grote wens is.
Zo zou zij als zij de kans kreeg, overal in de stad bloemenkramen neerzetten
en aan iedereen bloemen uitdelen.
Wie ooit iemand onverwacht een bos bloemen heeft gegeven weet wat dat doet: het doet je stralen.
In een ander project liet zij jongeren hun gedachten en gevoelens opschrijven in een kolossaal, meer dan mens-hoog stalen boek.
En op dit moment is zij bezig met haar Paradijsproject:
zij vraagt Arnhemmers van allerlei nationaliteiten, gezindten etc. naar wat voor hen het paradijs is.
(note Maria Strik: Zie op mijn site: Paradijsproject)
Zo worden hun dromen en verlangens opgetekend en vergezeld van een snapshot-portret geëxposeerd.
Maria Strik ontrukt het ongeziene en schijnbaar onbeduidende aan de vergetelheid door het zichtbaar te maken.
Daarachter gaat een diep verlangen schuil naar een mooie wereld.
Ik denk dat haar werk een liefdesverklaring aan het leven is.
René Kwant
René Kwant is theoloog en schrijver
*note van maria strik*
Ik vraag aan 55 mensen van allerlei nationaliteiten:
Wat betekent voor u het Paradijs?
Zie op mijn site: Paradijsproject
Wilt u dit in uw oorspronkelijke taal opschrijven
Ik verzamel deze antwoorden maak een close- up foto en lijst dit in.
Er wordt ook een boek gemaakt over dit project
Uiteindelijk moet er een groot stalenbeeld komen met in alle talen uitgesneden stukjes antwoord
Om dit beeld te realiseren moet ik veel brieven schrijven
en loop vaak te hoop tegen allerlei instanties en merk weer eens hoe traag in Nederland alles werkt
Maanden wachten op antwoord
De bureaucratie verlamt op den duur heel nederland.
Niet alleen de kunsten maar ook in de sociale sfeer. in het onderwijs in de gezondheidszorg,
worden mensen gekgedraaid met formulieren en wachttijden
Ik word er hoorndol van
Maria Strik ( 2006)
Siu - Het Wachten
Museum Oosterbeek
zwart wit foto :Marianne Stevens
1944 - 1994 Herdenking Slag om Arnhem
De herinnering in de installatie Siu is van nu en morgen.
Er is geen begin en geen einde.
De herinnering wordt verlangen
( tekst maria strik bij publicatie in Het Blad)
Klik op tekst voor groter beeld